Op zaterdag 16 november 2025 klapte het Asito Stadion in Almelo van de enthousiasme toen Heracles Almelo met 4-2 won van Go Ahead Eagles. Het was de derde opeenvolgende Eredivisie-overwinning onder interim-trainer Hendrie Krüzen — en meteen de vierde in alle competities, inclusief een bekerwedstrijd met 18 doelpunten. De ploeg klom van de laatste plaats naar de zeventiende, en voor het eerst sinds maart 2024 is de hekkensluiter niet meer Heracles. Het is een klimaatverandering. Een beetje magie, een beetje moed, en veel realisme.
Van ramp naar revolutie: de wending in Almelo
De wedstrijd begon als een kermis, maar niet voor Heracles. Na tien minuten trok aanvoerder Damon Mirani (29) de eerste treffer binnen met een hoekschop die Jari De Busser van Go Ahead Eagles niet goed kon afweren. Het leek een begin van een feest. Maar binnen twaalf minuten was het omgekeerd. Ajdin Hrustic, een Heracles-speler die zichzelf in de verkeerde richting liet meeslepen, gaf de bal aan Mathis Suray, die met een linksbenige schot de gelijkmaker maakte. Vier minuten later kwam de ramp: Timo Jansink, de Heracles-doelman, probeerde een lange bal te verdedigen — en schoot hem ongelukkig in zijn eigen doel. 2-1 voor Go Ahead Eagles. De rust was zwaar. De supporters stierven stil. Maar de ploeg van Krüzen? Die had een plan.
De tweede helft: een les in karakter
Na de pauze kwam Heracles als een team dat iets moest bewijzen. Zes minuten na de herstart: Mirani weer. Een scherpe voorzet van Walid Ould-Chikh, een knipoog naar de jeugdacademie, en Mirani knipte de bal met zijn hoofd binnen. 2-2. Drie minuten later: Jizz Hornkamp. Een fraai hakje op een kruispass van Luka Kulenovic. 3-2. De stadion trilde. De supporters schreeuwden: "Krüzen, Krüzen, we worden kampioen!"
Het was de rode kaart voor Dean James van Go Ahead Eagles, na twee gele kaarten, die het verzet brak. Met een man minder kon de bezoekers niet meer reageren. In de blessuretijd, op 90+3, maakte Kulenovic zelfs de 4-2 met een krachtige schot van buiten de strafschopstip. Het was een klap die de druk van de ploeg nam. En de ploeg van Krüzen? Die had geen tijd om te vieren. Alleen om te ademen.
De man achter de wending: Hendrie Krüzen
Na de fluit kreeg Krüzen een omhelzing van bijna iedere speler. Maar zijn reactie? Nuchter. Realistisch. "Dan moeten we de stand omdraaien, anders gaat het niet gebeuren," zei hij, met een glimlach die niet echt een glimlach was. "Het is altijd leuk om je eigen naam te horen. Maar voetbal is een raar spelletje. Je hebt altijd kans."
De statistiek is indrukwekkend: sinds het ontslag van Bas Sibum in september heeft Heracles geen wedstrijd meer verloren. Vier overwinningen op rij — drie in de Eredivisie, één in de KNVB Beker. Krüzen is nu de tweede trainer ooit die zulke een start maakt. De eerste? Jan de Bouter, in 1964. Vijf overwinningen op rij. Nu is het vier. En het voelt als een herleving.
De degradatiestrijd: een kruiswoordpuzzel met negen punten
Met twaalf punten uit dertien wedstrijden (3 winsten, 3 gelijkspelen, 7 nederlagen) staat Heracles nu op de zeventiende plaats, gelijk met NAC Breda en PEC Zwolle. Telstar, dat eerder op de 18e plaats stond, zakte naar de laatste positie met slechts negen punten. Maar de afstand naar de veilige zone? Nog steeds drie punten. De 16e plaats, die momenteel FC Emmen inneemt, heeft ook twaalf punten — maar een veel beter doelsaldo: -14 tegen -7. Het betekent: Heracles moet niet alleen winnen, maar ook doelpunten maken. En tegenwerken. De laatste vier wedstrijden zijn cruciaal: tegen FC Utrecht, Vitesse, FC Groningen en AZ Alkmaar. De weg naar veiligheid is smal, maar open.
Wat komt er aan? De komende uitdagingen
Go Ahead Eagles, die op donderdag in Europa League tegen VfB Stuttgart spelen, hebben een moeilijke week voor de boeg. Heracles daarentegen heeft drie dagen rust, dan een uitwedstrijd tegen FC Utrecht op 23 november. De druk is niet minder geworden — juist anders. Nu wordt verwacht dat ze winnen. Niet alleen omdat ze het kunnen, maar omdat ze het moeten.
Krüzen weet het. "We horen hoger te staan," zei hij. "De onderkant van de middenmoot is waar we moeten staan. Niet hier, onderaan. Niet daar, bovenaan. Middenin. Dat is onze plek. En we gaan er naartoe."
De supporters zongen. De spelers vlogen. De trainer bleef rustig. Dat is het geheim van Heracles nu: geen paniek, geen overdrijving. Alleen een duidelijke visie. En een beetje geluk.
Frequently Asked Questions
Hoe is het mogelijk dat Heracles Almelo vier wedstrijden op rij wint onder een interim-trainer?
Hendrie Krüzen, voormalig assistent-trainer, bracht structurele rust en duidelijkheid terug. Hij veranderde de tactiek: minder lang spel, meer directe aanvallen via Mirani en Ould-Chikh. De ploeg speelt met meer verantwoordelijkheid en minder angst. Bovendien zijn de spelers gemotiveerd om hun baas te steunen — en het resultaat laat het zien: vier overwinningen op rij, inclusief een bekerwedstrijd met 18 doelpunten.
Waarom is de 17e plaats zo belangrijk voor Heracles?
De 17e plaats betekent dat Heracles niet langer de hekkensluiter is — een psychologische wending. Met twaalf punten ligt de club nu in de buurt van de veilige zone, maar de degradatieknop zit nog steeds in de hand van anderen. De afstand naar de 16e plaats is slechts drie punten, maar het doelsaldo is slechter dan bij Emmen. Dat betekent: winnen is niet genoeg. Heracles moet ook meer doelpunten maken dan de concurrenten.
Wat is de historische betekenis van Krüzens prestatie?
Krüzen is de tweede trainer ooit in de geschiedenis van Heracles Almelo die vier Eredivisie-overwinningen op rij behaalt. De enige die dat eerder deed, was Jan de Bouter in 1964 — met vijf overwinningen. Dat is een record dat 61 jaar stond. Nu is het weer actief. Het is geen kwestie van statistiek, maar van symboliek: Heracles heeft weer een hart, een richting, en een gezicht.
Hoe ziet de toekomst eruit voor Heracles Almelo?
De komende wedstrijden tegen Utrecht, Vitesse en Groningen zijn cruciaal. Als Heracles minstens vier punten haalt uit deze vier duels, is de degradatie uitgesloten. De club heeft ook een jonge, goedkope kern: Mirani, Hornkamp en Kulenovic zijn allemaal onder de 25. Als ze blijven scoren en de verdediging stabiel blijft, kan Heracles zelfs de top 12 halen. De kans is klein, maar niet onmogelijk.
Wat gebeurt er met Krüzen als de ploeg veilig is?
De club heeft al aangekondigd dat Krüzen een tijdelijke oplossing is. Maar als hij de ploeg veilig brengt, wordt hij waarschijnlijk aangesteld als hoofdtrainer. De supporters vragen het al. De bestuurders kijken. En de spelers? Zij willen hem niet verliezen. Zijn realisme, zijn rust, zijn vertrouwen in de jeugd — dat is wat Heracles nu nodig heeft. Niet een sterrencoach. Een man die weet hoe je een team opbouwt, niet opkoopt.
